
Bireyler Arası İletişim (1.Ünite)
Ünite – 1
Bireylerarası İletişim Yaklaşımı
İletişim, bir süreci belirtmekle beraber; çoğunlukla iletme, ilişki, güç ve denetim gibi birçok yerde kullanılmaktadır. İletişim kavramı Latince’de “bilgiyi ileten” ya da “aktaran” anlamına gelen “communicato” kelimesinden türemiştir.
İletişim Sürecini Oluşturan Temel Unsurlar;
Gönderici (Kaynak): İletişimi başlatan kişi göndericidir ve iletişim sürecinin başlangıcıdır. İleti(Mesaj):Göndericinin alıcıya aktardığı sözlü ya da sözsüz tüm bilgilerdir. İleti, iletişim sürecinde gönderici ile alıcı arasındaki köprüyü oluşturur ve iletişimin başarısını doğrudan etkiler. Başarılı bir iletinin taşıması gereken bazı özellikler şu şekilde sıralanabilir:
•İleti açık ve anlaşılır olmalıdır.
•İleti doğru zamanda ve ortamda iletilmelidir.
•İleti için uygun kanal seçilmelidir.
•İletinin anlaşılırlığını ve iletimini aksatacak gürültü olmamalıdır.
Kanal (Araç): Gönderici alıcıya iletisini gönderebilmek için iletişim araçlarını kullanmak zorundadır. Bu araçlar ses, beden, yazı, resim, fotoğraf, telefon, televizyon gibi sözlü ya da sözsüz araçlardır.
Alıcı (Hedef): Gönderici tarafından iletinin gönderildiği kişi ya da kişiler alıcıdır. Alıcı telefonda konuşulan kişi, bir konser topluluğu ya da kitap okuyan bir kişi olabilir.
İletişimin başarısını etkileyen faktörler; geri bildirim, ortam ve gürültü.
Claude Shannon ve Warner Weaver’in adlarıyla anılan ve bir telefon şirketinde çalıştıkları süreçte geliştirdikleri, “Matematiksel İletişim Modeli” olarak da tanımlanan model; iletişim kanallarını daha etkin bir biçimde kullanabilmeyi araştırmak ve elektronik ortamda enformasyon aktarımı sırasında oluşan teknik sorunları ortadan kaldırmayı amaçlamıştır. Bu matematiksel model temel model olarak süregelmiştir ve bireyler arasındaki iletişimin makineler için de uygulanabilirliği üzerine kuruludur.
Westley Maclean iletişim modeli, Nevcomb ABX iletişim modelinin kitle iletişimine uyarlanarak geliştirilmiş biçimidir.
Lasswell Modeli;

Osgood ve Schramm İletişim Modelinde gönderici ve alıcı rolleri değişkenlik göstermektedir. İlk dairesel modeldir.
Newcomb ABX Modeli; kişilerin birbirilerine ya da bir objeye karşı beğenileri ve beğenmemeleri durumu karşısında bazı ilişki kalıplarının şekilleneceği belirtilmektedir. Ortak bağ olmalı. Doğrusal değil üç köşelidir.
Kodlar, göstergelerin (örn. Başını iki yana sallamak) birbirleriyle nasıl ilişkilendirilebileceğini belirleyen sistemlerdir.
Gerbner’in Genel İletişim Modeli’nde yatay düzlemde yer alan M kişi ya da makine ögelerini temsil eder. İki boyuttan oluşur. 1.Algı, 2.Aktarma veya araçlar ve kontrol boyutu
Kaynak: Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları